DIDI SANZAYA__CERITA BUHAN SAMARINDA

Kamis, 11 Juli 2013

MAKAI AMPUN KAWAL



URANG nang kawa bemotor, balum tantu bisi SIM (Surat Izin Mengemudi). Nang kaya itu jua wan si Ujang ---ngaran asal tulis nang meulah inilah. Ujang biar harat bemotor, tapi inya kedada beisi SIM. Kadanya kada hakun meolah pang, tapi dasar umurnya baluman cukup.
Tapi memang dasar ngarannya kekanakan, biar kada bulih tetap haja mucil. Nah kebiasaan Ujang ini sekalinya meolah inya jara. Kesahnya bemula hari tu Ujang handak ke wadah kawalnya memakai motor ampun abahnya.
Kekanak sikung ni handak meantarkan dompet ampun kawalnya nang kebujuran tetinggal di rumah. Nah Ujang nang sadar kada bisi SIM, tetap haja karas kepala tulak meantar dompet ampun kawalnya tu. Balum jauh datang wadahnya bediam, Ujang takajut melihat hibak banar polisi nang rupanya merazia urang nang bemotor.
Kada kawa beputar, terpaksa Ujang umpat sangkut di razia itu.
"Selamat siang. Bisa tunjukkan surat-surat," takun polisi.
"Ini STNK motor ulun, nang ini SIM-nya," sambat Ujang nang mencabut STNK lawan SIM di dompet nang bebeda.
"Hauww, kenapa muhanya pina lainan ini," takun polisi tu.
"Itu SIM ampun kawal ulun pak ai," sambat Ujang sekenannya.
"Kada bulih. Harus SIM ikam surang," mulai sarik polisi tu.
"Bah pian pak ai. Kawal ulun nang bisi SIM itu haja kada sarik ulun meminjam," ujar Ujang nang meulah polisi tu magin sarik.
"Ikam, turun tumatan motor. Habis tu ikam bejalan becungkung ke meja tilang tu. Kurang gawian ikam ni," jar polisi itu sarik banar.
Melihat muha polisi tadi pina lainan, kada satu dua lagi Ujang langsung beluncat. Kiranya polisi bisa dibawai begayaan.

Jumat, 28 Juni 2013

DI TANGKAP BINI


IDRAK - maaf bila sama, ngini asal karang haja - paling katuju manuntun urang main bal. Tapi Idrak kada bisa main bal. Nang bauah Idrak katuju manuntun main bal, inya kawa manuntun sambil membawa pacarnya. Padahal sabujurannya Idrak ni sudah baisi bini bangaran Diyang Latat - ni jua ngaran asal haja.
Harian itu di kota wadah Idrak begana tim main bal kesayangannya main. Ngaran tim main bal ganal wan terkenal, tim main bal Idrak bila main disiarkan. Idrak nang kaya biasanya manuntun pulang. Kada sepengatahuan bininya, Idrak bacuntan membawa pacarnya.
“Aman haja pang biar unda membawa pacar. Soalnya kada mungkin jua bini unda tahu. Soalnya nang manuntun main bal urangnya ribuan,” dalam hati Idrak.
Supaya kada talihat kaluarganya nang kabalujuran manuntun, Idrak mamilih duduk di bangku panuntun paling atas wan banyak urangnya. Jadi biar diitihi kada talihat jalas jua.
Bengaran rihatan asyik, sambil manuntun main bal Idrak wan pacarnya sambil bamasraan. Sekali-sekali Idrak maingkuti tangan pacarnya, pacarnya bengaran Vira Lamak membalas sambil baupang di bahu Idrak. Pokoknya kelakuan Idrak nang sudah baanak ampat ikung nang kaya kakanakan nang bapacaran tu pang.
Sialnya, kada sadar tukang kamira meambil gambar Idrak. Muha Idrak wan Vira disurut kamira. Nang baulah cilaka, sekalinya Diyang manuntun siaran langsung tumatan rumah.
“Ma…tu nah abah ada di TV manuntun main bal. Sidin asyik baikupan wan babini anum,” sambat anaknya.
Mendengar nang kaya itu bedadas ai Diyang maitihi ka TV. “Bah lah pintar banar badusta manuntun main bal. sekalinya bapacaran haja gawian. Tunggu haja mun bulik kaina, unda kacak tu pang,” Diyang menyarik-nyarik.
Bujur jua, hanyar Idrak bulik. Di muhara lawang Diyang mahadang wan sasapu di tangan. Malihat Idrak datang, langsung ai Diyang manyasah handak mahambat.
“Apa salah unda handak dipukul,” Idrak batakun.
Mendengar nang kaya itu, Diyang menjawab. “Salah piyan bapacaran di TV. Sarumahan kami malihat piyan wan babini lain,” jawab Diyang sambil mahamuk.
Mendengar kaya itu tarus haja Idrak bukah menyelamatkan diri. Habis urang higa rumahnya malihat samunyaan Idrak disasah Diyang

Senin, 17 Juni 2013

BATRAI HABIS



DI kampung wadah Amat - ngini ngaran karangan panulis haja - badiam, HP masih barang langka. Soalnya kampung Amat ni jauh banar tumatan kota. Makanya kada hiran mun inya Amat nang hahanyaran baisi HP kada paham manggunakannya.
Apalagi HP ampun Amat tu babahasa Inggris. Katuhukan dipakai, HP nang balum ganap sahari ditukar habis. Amat mamakai HP kada inya gasan manalipun pang, tapi gasan mandangarkan musik. Soalnya kabujuran HP ampun Amat ni kawa dipakai mandangarkan lagu.
Babaya batrai habis, pina kipuh sorangan ai Amat. Kasana ka mari Amat batakun, nang kaya apa cara mahidupkan HP ampunnya. Kawalnya nang tahu kalau batrai HP Amat habis, memadahi supaya Amat lakasi maisi ulang batrai HP.
Mendengar nangk kaya itu badadas ai Amat tulak ke warung. Tunggal bijian warung didatangi Amat, tapi kada ada nang bajual batrai HP. Pokoknya tumatan hulu sampai ka hilir warung didatangi Amat, tapi tatap haja kada ditamui Amat batrai nang dicari.
Sampai akhirnya Amat betamu wan Idrak, nang limbah babilanja di warung. “Apa ikam cari wal, pina sibuk banar,” Idrak memadahi.
Lawan muha sadih Amat menjawab, “Unda bingung wal ai, samunyaan batrai nang dijual di warung unda cubai kada mau jua HP hanyar unda hidup. Bingung jua unda dapatnya,” sambat Amat.
Mendengar nang kaya itu, tanjal Idrak tatawa. “Bah ikam ni nang bujur haja. Batrai gasan lampu senter ikam pasang di HP, ya kada muat lah. Amun inya HP tu, batrainya disesuaikan lawan keandakannya jua wal ai,” jar Idrak.
Mendengar kaya itu, sambil bagaruk kapala Utuh menjawab. “Jiah…kaya itu leh. Unda kada paham. Unda maka takuliling warung dicari kada jua batamu,” Utuh bamamai sauranga
n.

TERIMA KASIH AJA



NANG ngarannya memakai tenaga urang tu, bujurnya dihargai. Lainnya kaya diulah Julak Amat ---ngaran asal sambat nang meulah---. Saking sekeknya urang tuha sikung ni, sampai meolah Ujang - ngaran ni jua asal sambat nang meulah---, sampai sarik. Nah kesahnya bemula hari tu Julak Amat nang kada lain julaknya Ujang, menukar batu padas gasan pondasi. Mulanya Julak Amat menggawi surang, tapi sidin sekalinya keuyuhan memindahakan surang.
Jinguk kanan kiri, Julak Amat melihat Ujang. Lalu haja Ujang dikiau. Kesahnya Julak Amat membari gawian gasan Ujang.
Singkat kesah, Amat nang awalnya dijanji kena dibawai membantas habis menolongi meangkat batu, membantu Julak Amat. Apalagi kekanak sikung ni kasihan jua lawan Julak Amat, nang bujur kada ada nang handak membantui sidin ni beangkatan batu.
Habis semuaan batu dipindah, Julak Amat hilang bedulu lalu haja keluar pada rumah sambil memingkut parut.
"Sudah kah Jang?," takun Julak Amat.
"Sudah julak beres," sambat Ujang.
"Ya dah, bulik sudah. Makasih lah," sambat Julak Amat.
"Ke warung mana julak. Ujarnya handak membawai ulun membantas," ujar Ujang.
"Bah, isuk-isuk haja gin. Julak uyuh," pandir Julak Amat, nang lalu masuk ke rumah.
Tahu janji Julak Amat kada ada nang ditepati, Ujang lalu haja membulikakan berataan batu nang ditumpuk tu. Imbah tuntung, Ujang membulikakan batu tu, Julak Amat keluar.
"Bah Jang, napa ikam bulikakan batunya," takun Julak Amat.
"Biar haja, itu pang terima kasih haja," sambat Ujang nang bejalan kada tahu-tahu muha.
"Dasar keponakan kurang ajar ikam ni. Maka dibulikakan semuaan," sarik Julak Amat, nang merasa memindahkan setengahnya batu tu

Rabu, 12 Juni 2013

BELURUS RAMBUT



ASAL ada duit, wayah ini gampang haja pang bila handak baaksi. Nang kaya si Vivir - jangan sarik lah bila kabujuran sama, ngini ngaran asal karang panulis -, nang hahanyaran haja badiam di kota. Vivir bagana di kota selawasan inya kuliah haja.
Malihat kakawalannya pina rancak ke salon, handak ai jua Vivir ke salon. Kabalujuran jua Vivir ni rancak banar dapat kiriman duit tumatan kuwitannya di kampung. Urang tuha Vivir di kampung dasar tabilang urang saraba ada. Apalagi Vivir anak tunggal. Apa haja kahandak Vivir pasti dituruti.
“Rambut unda ni kariting kalo, kawa lah unda luruskan. Soalnya unda mandangar kisah kakawalan lain, di salon tu ada ubat gasan maluruskan rambut,” Vivir memadahi Diyang.
Mendengar Vivir handak ke salon, arai ai Diyang. Limbah jam pelajaran kuliah habis, Diyang langsung haja membawa Vivir ke salon langganannya. Sampai di salon, limbah dijelaskan wan penjaga salon, langsung haja rambut Vivir mulai digawi.
Sakitar satangah jam haja, rambut Vivir nang awalnya bakiluk-kiluk jadi baik. Ibaratnya kutu haja dilapas sasat, sudah jadi lurus. Asa katuju banar Vivir malihat rambutnya nang lurus.
“Nah, kaya ini kahandak unda. Maunya rambut unda lurus kaya ini, biar batambah bungas jua,” Vivir basuara saurangan.
Isuknya Vivir tulak ke kampus pina basamangat banar. “Cah…pasti takjub tu pang bubuhan lalakian malihat unda. Soalnya unda pasti batambah bungas amun rambut nang model kaya ini,” sambat Vivir pulang.
Akhirnya pas sampai di kampus, dasar bujur talihat bubuhan kekawalan Vivir nang lalakian takajut pas malihat inya. “Napa bubuhan ikam pina cangang. Bingung kah malihat rambut unda ada parubahan,” Vivir manakuni.
Kada tahu-tahu kawalnya nang lalaki menjawab,” Hiih…jangan sarik lah, unda bingung malihat napa model rambut ikam nang kaya singa,” jawab kawal lalaki Vivir.
Mendengar nang kaya itu Vivir langsung haja marangut, sambil bemamai saurangan.

SPESIALIS URANG GILA



Kada penjahat haja nang digawi lawan polisi, urang nang kada waras alias gila jua jadi gawian polisi, nang kaya kesahnya polisi sikung ni kiau haja Amat (ngaran asal sambat nang menulis, kalaunya kebujuran sama, maapkan ai).
Setiap tugas ada haja laporan aneh nang didapat Amat. Nang rancak tu laporan urang nang gila. Saban hari setiap tugas pasti ada haja laporan urang soal urang gila.
Kebujuran, hari tu Amat nang perai, lagi nyaman banar guring di rumah. Amat nang semalam tuh himung meurusi laporan urang gila sing banyakan, telihat pina uyuh banar.
Kada ada nang wani menagur Amat waktu inya guring. Anak lawan bini Amat jua kada wani menggarak Amat. Pas Amat memicak, di wadah begawinya tu dapat pulang laporan urang gila nang lepas di kampung urang.
Ngarannya ada urang nang lapor, polisi nang bejaga lalu haja mendatangi kampung nang ujarnya ada urang gila mehamuk.
Biar kata hibak polisi nang datang, tapi kada jua ada nang kawa meusir urang gila. Kawal Amat, lalu beinisiatif meneleponi Amat.
"Halo," sambat Amat, nang hanyar bangun guring.
"Uy, lakasi, minta bantuan ke sini," sambat polisi lain meneleponi Amat.
Kada pakai banyak kesah, Amat nang tepanggil jiwa polisinya, lalu haja tulak ke wadahnya begawi. Sampai pada kantor, Amat betakun lawan nang bejaga.
"Mana bubuhannya?" takun Amat.
"Di sana nah. Masuk ke gang tu," tunjuk nang bejaga, nang jua menyambat salah satu ngaran jalan.
Handap kesah, Amat lalu datang ke kampung. Pas sampai, nang dilihat Amat, kekawalannya berataan tu cuma bedudukan haja.
"Mana musuhnya?" takun Amat himung.
"Tu nah," sambat polisi nang lain.
"Bah lah, urang gila haja bubuhan ikam mengiyau unda," sarik Amat.
"Kadanya ikam nang bisi julukan spesialis urang gila," hulut kawalnya.

IWAK KARING


VIRA LAMAK (maaf haja bila sama, ngini ngaran karangan panulis haja) cangkal banar tulak ke urang baaruhan. Soalnya Vira nang kuliah wan bagana di kos, kawa maimit duit bila ada urang baaruhan.
Nah, hari itu pas hanyar bulik kuliah. Vira digamit kawalnya bengaran Utuh Tuing (ngini gin ngaran inca-incaan haja). “Ikam handak ke mana Vir. Kita tulakan ke wadah Diyang haja, inya baaruhan ini,” Utuh memadahi.
Dalam hati Vira pas banar. Kabalujuran rihatan jam makan siang, ada nang membawai inya ke urang baaruhan. Kawa makan gratis pulang. Sampai di wadah Diyang, limbah basalaman wan Diyang bedadas ai Vira maambil pamakan.
Kabalujuran Diyang menjamu tamu nang datang wan makanan prasmanan, jadi tinggal pilih pemasak sesuai kahandak. Limbah mahibaki piringnya, badadas ai Vira maambil tisu. Limbah itu Vira maambil iwak karing saluang nang sudah dihaluskan wan diolah model karupuk.
“Bah ngalih cari iwak karing kaya ini. Rasanya nyaman pada daging wan ayam. Maka tahan lawas ini,” dalam hati Vira.
Iwak karing dibungkus tisu balaluan dibuat Vira ke dalam tas. Limbah talah makan, sabujurannya Vira handak langsung bulik. Cuma kada nyaman wan Diyang. Jadi bapura-pura ai Vira mandatangi Diyang. Bakisahan ai Vira wan Diyang, sedangkan tasnya nang hibak wan iwak karing diandak di higa inya duduk.
Kenapa rihatan Vira asyik bekesah, tasnya tabuka. Waktu itu datang kucing paliharaan Diyang. Pina sibuk kucing babubungkar tas Vira. Bahamburan ai akhirnya iwak karing tumatan dalam tas.
“Jiah…tabungkar am. Ada kawal nang banyak membawa bulik iwak karing gasan membarakat. Tapi sayang tadahulu kucing mambungkar isi tas,” Utuh mahuluti Vira.
Mendengar nang kaya itu supan ai Vira. Dalam hatinya Vira, sudah kada jadi mambarakat iwak karing maka tasupani pulang wan Diyang. Kada itu haja, samunyaan undangan nang datang malihat.
“Bah…asa jara unda mun kaya ini. Hasilnya kada dapat malah supannya nang ganal,” jar Vira sambil bagaruk kepala manahani supan.